Powiem Wam szczerze, że nie była to prosta sprawa. Ale jak już maskotka zaczęła przybierać smerfne kształty, to coraz przyjemniej mi się ją robiło. Początkowo chciałam wykorzystać schemat z bloga Fascinaty, ale po pierwsze nienawidzę przyszywać moim maskotkom nóżek, a po drugie, wyszedłby mi strasznie malutki! Więc zrobiłam go całkiem po swojemu. Jedynie odnośnie sposobu wykonania (np. aby czapkę połączyć z głową) oraz czapki, wzorowałam się na wspomnianym opisie.
Oto moje dzieło.
I nawet ma ogonek!
Jak Wam się podoba?
Zapraszam do obejrzenia prac dziewczyn. Zapewniam, że będzie co oglądać!
Pozdrawiam Was gorąco :-)
Jejku jaka słodycz - powrót do dzieciństwa ... moich dzieci :) ewa
OdpowiedzUsuńStrasznie się
OdpowiedzUsuńpodoba :) super smerfik :)
Supersłodki smerfuś. A który to? chyba laluś, bo taki ładny;)
OdpowiedzUsuńŚwietny niebieski jegomość. Uwielbiam tą bajkę :)
OdpowiedzUsuńale superkowy smerf:)gratuluję szydełkowego towarzystwa!
OdpowiedzUsuńWyszedł Ci rewelacyjnie! Już od samego patrzenia się humor poprawia:)
OdpowiedzUsuńwow Aniu! Jest superowy! :)
OdpowiedzUsuńjest smerfastyczny :D
OdpowiedzUsuńJak ja lubiłam Smerfy!!!I Gargamela!:)
OdpowiedzUsuń"... jak ja nie cierpię smerfów!"
OdpowiedzUsuńAle Twój jest super :)
Pozdrawiam
Słodziak z Twojego smerfa:) Mój pluszak już się dzierga. Miłej nocki :)
OdpowiedzUsuńAleż smerfny:)))
OdpowiedzUsuńPiękny ten kawaler
OdpowiedzUsuńZawsze kochałam się w smerfach a ten jest wyjątkowy ... bardzo podoba mi się motto pod banerkiem , muszę zapamiętac jak ktoś się będzie mnie czepiał he he.
OdpowiedzUsuńśliczny :) jak prawdziwy :)
OdpowiedzUsuńa przy okazji zapraszam do siebie na wymiankę :) pozdrawiam
O jaki fajny wyszedł Ci ten smefruś, śliczny. Pozdrawiam :-)
OdpowiedzUsuń